നാം ചരിത്രത്തെ മനസ്സിലാക്കുമ്പോൾ ഇന്ത്യൻ ഉപഭൂഗണ്ഡം ഒരിക്കലും മതേതരം ആയിരുന്നില്ല എന്നു തന്നെ മനസ്സിലാവും. മാത്രമല്ല മതേതരത്വം പുതിയ ഒരാശയമാണ്. ആ നിലയിലേക്ക് വളരാൻ നമുക്കിനിയും ഒരുപാട് മുന്നോട്ട് പോവാനുണ്ട്. ഇവിടെ വർഗ്ഗ വിഭജനം ജാതീയ സ്വഭാവത്തിൽ ഉള്ളതായിരുന്നു. എങ്കിലും മതെതരർ ആയ നെഹ്‌റു. അംബെദ്ക്കർ തുടങ്ങിയ ഏതാനും ചില നേതാക്കളുടെ ശ്രമ ഫലവും കൊളോണിയലിസം കൊണ്ടുവന്ന ചില ജനാധിപത്യ മൂല്യങ്ങളും നമുക്ക് ആ രീതിയിൽ ഉള്ള ഒരു ഭരണഘടന സംഭാവന ചെയ്തു. അതിനെ ആ രീതിയിൽ സംരക്ഷിക്കുക എന്നതായിരുന്നു കോണ്ഗ്രസ് സർക്കാരുകൾ നേരിട്ട വെല്ലുവിളി. കുറെ കാലം അതിലവർ വിജയിച്ചു. പക്ഷെ രണ്ട് കാര്യങ്ങളിൽ ദയനീയമായി പരാജയപ്പെട്ടു.
1. ശാസ്ത്ര ബോധവും ശാസ്ത്രീയ ചിന്തയും വളർത്തി ആധുനിക ലോകത്തിന്റെ കൂടെ യാത്ര ചെയ്യുന്ന ഒരു ജനതായക്കി മാറ്റുന്നതിൽ.
2. വർണ്ണ വ്യവസ്ഥ തകർത്തു അതിൽ കെട്ടിപ്പടുക്കപ്പെട്ട സാമൂഹിക സാമ്പത്തിക അസമത്വം ലഘൂകരിക്കുന്നതിൽ.
ഇത് രണ്ടും നില നിൽക്കുവോളം അത് സമൂഹത്തിലെ അസംത്രുപ്തരുടെ സംഖ്യ കൂട്ടിക്കൊണ്ടിരിക്കും. അങ്ങനെ രൂപപ്പെട്ട ഭരണ വിരുദ്ധ വോട്ടുകൾ പെറുക്കി സ്വരൂപിച്ചു കൂട്ടി സംഘ പരിവാർ ഒരു വശത്ത് വളർന്നു വന്നു. ജനാധിപത്യത്തിൽ ഒരു മറു ശക്തി ആവശ്യമാണ്‌. അത് കൊണ്ഗ്രസ്സിനു പകരം വേറൊന്ന് എന്ന നിലക്ക് ഉണ്ടാവുകയും ചെയ്യുമായിരുന്നു. എന്നാൽ കോണ്ഗ്രസ് കഴിഞ്ഞാൽ ഏറ്റവും വലിയ ശക്തിയും പ്രധാന പ്രതിപവും ആയിരുന്ന കമ്മ്യുണിസ്റ്റ് പാർട്ടി ആ സ്ഥാനത്തേക്ക് ഉയർന്നു വരാതെ പോയത് മേൽ പറഞ്ഞ ഇന്ത്യൻ സാഹചര്യങ്ങളുടെ ഒപ്പം തന്നെ അവരുടെ കൂടി കഴിവു കേടിന്റെ ഫലമായിരുന്നു.
ഇന്ത്യയുടെ യാത്ര ഇനി നിലവിലെ യാഥാർത്യങ്ങളിൽ ഊന്നിക്കൊണ്ട് തന്നെയായിരിക്കും. അച്ഛാ ദിനത്തിന്റെ ആൾക്കാർ ഇനിയും കുറെ കാലം ഭരണം നിയന്ത്രിക്കാൻ തന്നെ ആണ് സാധ്യത. നാം ശാസ്ത്ര സാങ്കേതിക രംഗത്ത് വലിയ മുന്നേറ്റം നടത്തും. പൂജയും വഴിപാടും ഒക്കെ നടത്തി ആയാലും നമ്മൾ ഇനിയും ആകാശ ഗോളങ്ങളെ കീഴടക്കും. ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ മാനവ വിഭവ ശേഷികളായ ഇന്ത്യയും ചൈനയും തന്നെ ആയിരിക്കും നാളത്തെ ലോകത്തെ നിയന്ത്രിക്കുക. മനുഷ്യൻ അവന്റെ കഴിവിന്റെ മികവ് കൊണ്ട് ഉണ്ടാക്കി എടുക്കുന്ന ജീവിത സമാധാനം ഒന്നിന് മാത്രമേ വർഗ്ഗീയതയെ നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയൂ....
മതമേതായാലും മനുഷ്യന്‍ നന്നായാല്‍ മതി.
മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂആ ചിന്തയാണ് വേണ്ടത്
ആശംസകള്‍